ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦିଅ ଝରଣାକୁ - ରଞ୍ଜିତ କୁ ସାହୁ

ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦିଅ ଝରଣାକୁ   

ଅମର ସେ  ନୁହେଁ, ମର ଏ ମଣିଷ-

ପାଦଚିହ୍ନ ଲିଭିବ ଦିନେ ସତେ,

ଫେରିବାର ବେଳ, ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଠ ନିମିଷ,

ଧରଣୀ ଶୋଷିତ ହୋଇବ କେତେ ?

 

କାହିଁକି ଭାଙ୍ଗୁଛ ପଥରର କାୟା-

କି ଲାଗି ଖୋଜୁଛ ଧନ ସମ୍ପଦ,

ଘାରିନି କି କେବେ, ବନସ୍ତରେ ମାୟା,

ଶୁଭିନି କି କାନେ ମହୀର ଶବ୍ଦ !

ଶୁଷ୍କ ଦିଶୁ ଯେତେ ନିଦାଘ ନିଆଁରେ-

ଲୁପ୍ତ ଲାଗୁ ସେ  ଧରାର କୋଳରେ,

ହଜିଥାଉ ଜଡ ମରୁ ଦୁନିଆଁରେ, 

ହସି ଉଠିବ ଠିକଣା ବେଳରେ I     

ଢ଼ାଳି ବାକୁ ଦିଅ ତା'ର ମୁର୍ଚ୍ଛନା-

ରହିବାକୁ ଦିଅ ପଥେ ପଥର,

ଆଜି ବି ଅଧୀର ପର୍ବତ ଝରଣା,

ଦେବାକୁ ବନକୁ  ବାର୍ତା  ନଭର  I I

ରଞ୍ଜିତ କୁ ସାହୁ 

2247 କୋମୋନ ୱଏଲ୍ଥ ଡ୍ରାଇଭ 

ଚାରଲୋଟସଭିଲ୍ଲେ, ଭିର୍ଜିନିଆ

ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ର ଆମେରିକା 22901