ଅଧୀନ - ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା

     

       

ମନ ମୋର କହେ ମୁକ୍ତ ପକ୍ଷୀ ମୁଁ ଯେ 

       ନୀଳା କାଶେ ଉଡି ଯିବି 

ସଭିଙ୍କୁ ବାରତା ଶୁଣାଉ ଥିବି ମୁଁ 

        ଖୁସିରେ ଘର ଫେରିବି   l୧l 

ନାଚି ଗାଇ ଖାଲି ଆନନ୍ଦିତ ହେବି 

        ପ୍ରେମ ବାର୍ତ୍ତା କହୁ ଥିବି 

ମୋ ଦେଶ ସଂସ୍କୃତି ମୋ ଦେଶର ଗାଥା 

     ଗାଇ ଗାଇ ବୁଲୁ ଥିବି    l୨l 

ଏତେ କଥା ସବୁ ଭାବିଲେ କି ଲାଭ 

       ଦୁହିତା ଜନମ ମୋର 

ବାପା ମାଆ କୋଳେ ରହିଲି ଅଧୀନେ 

       ଲୁଚି ଗଲା ଇଛା ମୋର   l୩l 

ଘର ଅଗଣାରୁ ବାହାରକୁ ଗଲେ 

        ଅନୁମତି ଲୋଡ଼ା ହୁଏ 

ନ କହି କି ଗଲେ ଗାଳି ବର୍ଷା ହୁଏ 

       ମନ ଦୁଃଖ ହୋଇ ଥାଏ   l୪l 

ବୟସ ହୋଇଲା ଶାଶୁ ଘର ଗଲି 

        ରହିଲି ତାଙ୍କ ଅଧୀନ 

ସବୁ ଗୁରୁ ଜନ ଆଦେଶ ମାନିଲି 

          ସ୍ୱାଧୀନତା ହେଲା ସ୍ବପ୍ନ   l୫l 

ଇଛା ମୁତାବକ କାମ ହୁଏ ନାହିଁ 

       ବୟସ ତ ଗଲା ଗଡି 

ପୁଅ ବହୂଙ୍କର ଅଧିନେ ରହିଲି 

       ସ୍ୱାଧୀନତା ଗଲା ଛିଡି    l୬l 

ଜନ୍ମରୁ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଅଧୀନେ କାଟିଲା 

         ସଭିଙ୍କୁ ନିଜର କରି 

ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଭଗଵାନ ସାହା 

        ରହି ଅଛି ଆଶ୍ରା କରି   l୭l 

ସ୍ୱାଧୀନତା ହୀନ ଅଧୀନ ଜୀଵନ 

        ବେଳେ ବେଳେ ଲାଗେ କଷ୍ଟ 

ଆଖି ଲୁହ ଧlରେ ପଣତ ଭିଜଇ 

        ମନ ହୋଇ ଯାଏ ରୁଷ୍ଟ   l୮l 

ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା, ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ, 

ଗାନ୍ଧିନଗର, ନବରଙ୍ଗପୁର   l