ଫିକା ଯୌବନ- ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ପାତ୍ର

ଫିକା ଯୌବନ
********

ଫିକା ଆଜି ମୋର ବୟସର ରଙ୍ଗ
ଫଗୁଣ ଲାଗୁଛି ଫିକା,
ପିଆସି ପ୍ରାଣ ର ବିଦୂର ବେଳା ରେ
ମିଳୁନାହିଁ ତାଙ୍କ ଦେଖା ।
ହଜିଗଲା ମୋର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ତେଜ
              ଅତିତର ଘନ ଗର୍ଭରେ,
  ଚାହିଁ ଚାହିଁ ବିତିଗଲା ସେ ଯୌବନ
            କଥା ରହିଗଲା ଓଠରେ।
ଅସୁମାରୀ ଆଶା ସପନ ସାଜିଲା
ଲିଭିଗଲା କେଳି ଦୀପ,
ଅନନ୍ତ ସ୍ମୃତି ର ଅସ୍ବଚ୍ଛ ଫର୍ଦ ରେ
ଲେଖିଗଲୁ ମୋ ପାପ ।
       ଲୋଡା ନାହିଁ ଏ ତୁଚ୍ଛ ଯୌବନ
               ବିନା ସାଥିର ଛୁଆଁ ରେ,
         ଲୁଚିଯାଉ ଏ ଆଖି ର ଇଶାରା
            ଖୋଜେ ନିତି ମୁଁ ରାତିରେ।
ଅଶ୍ରୁ ଝରିଯାଏ ବିନା ଶ୍ରାବଣରେ
କାନ୍ଦୁଥାଏ ମନ ଲୁଚାଇ,
ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ କୁମୁଦିନୀ କୁହେ
ପ୍ରିୟକୁ ଦେଇଛ ହଜାଇ ।
       ମିଛ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଗଲ ତୁମେ
                ରଖିତ ପାରିଲ ନାହିଁ,
      ଫିକା ରହିଗଲା ଯୌବନ ତେଜ
             ଲୁହ ଟୋପେ ଦିଅ ନାହିଁ ।।


ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ପାତ୍ର 
ଗୋପାଳପୁର, ପୁରୀ