ନାରୀ, ସମାଜ ଓ ଭୟ - ମାନସ କୁମାର ବେହେରା

 

ଦିବାଲୋକର ଚହଟ ଚିକ୍କଣ ରଶ୍ମି

ସବୁଆଡେ ଛିଟିକି ପଡୁଥିଲା

ଗାଁ ଗଣ୍ଡା ସହରବଜାର ସବୁକିଛି 

ଚଳଚଞ୍ଚଳ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା  ।

ଯୌବନର ପ୍ରଥମ ପାହାଚ ଚଢି 

ନିର୍ଭୟା ସେ ଦିନ ଭୟରେ ଥିଲା 

ତାକୁ ବଜାର କରିବାର ଅଛି

ତା ଘର ପାଇଁ କିଛି ଜିନିଷ ଦରକାର ଥିଲା ।

ତା ମନ ଭିତରେ କେତେନା କେତେ 

ମାଧବୀଲତା, ବେବିନା ଉଙ୍କି ଉଠୁଥିଲା 

ଗୋଟିଗୋଟି ହୋଇ ସବୁ ଘଟଣା

ତା ଆଗରେ ନାଚିନାଚି ଯାଉଥିଲା ।

ଯେତେ ଜନଗହଳି ଥିଲେ ବି 

ମନେମନେ ସେ ଭୟ କରୁଥିଲା 

କାହିଁକି ନା ଆମ ସମାଜ ଭିତରେ 

ଦି ଗୋଡିଆ ରାକ୍ଷସ ର ଅଭାବ ନଥିଲା ।

କେମିତି ସାହସ  କରି ଯିବ ସେ 

କେବଳ ସେଇକଥା ଭାବୁଥିଲା

ସୁରକ୍ଷାଦାତା ତ ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧା 

ଚୋରଠୁ ବଳି ଯାଉଥିଲା ।

ତଥାପି ସେ ସାହାସ ଜୁଟାଇ 

ଆଜି ବଜାର କରିବାକୁ ଗଲା

ତା ପରି ଅନେକ ନାରୀଙ୍କୁ ଆମ ସମାଜ

ସବୁେବେଳେ ଭୟରେ ଥରାଉଥିଲା ।

ବ୍ରହ୍ମପୁରା, ବାଙ୍କୀ, କଟକ 

୭୫୪୦୦୮