ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂର - ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା

          ଦୀନବନ୍ଧୁ ରାଉତଙ୍କର ଗୋଟିଏ ବୋଲି ଝିଅ ମଧୁସ୍ମିତା  l ସ୍ନେହ ଯତ୍ନରେ ତାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା ଦେଇ ବଡ଼ କରାଇ ଥିଲେ  l ଉପଯୁକ୍ତ ବୟସ ହେବାରୁ ତାକୁ ନିଜର ବନ୍ଧୁ ଜଗନ୍ନାଥ ସାମଲଙ୍କ ପୁଅ ସୁନୀଲଙ୍କ ସହିତ ବିବାହ କରାଇ ଦେଇ ଥିଲେ l ସୁନୀଲ କୁମାର ଶାନ୍ତ, ଶିଷ୍ଟ ପିଲାଟିଏ  l ଶାନ୍ତି ଶୃଙ୍ଖଳା ବିଭାଗର ତାଙ୍କର ଚାକିରୀ  l ପୋଲିସ ବିଭାଗର ସବନିସ୍ପେକ୍ଟର  ପଦବୀ ପାଇଛନ୍ତି  l ସମୟାନୁବର୍ତ୍ତୀ, କର୍ମତତ୍ପର ସେ  l ଘରେ ତାର ବାପା, ମା' ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ସସ୍ମିତା l ବାପା ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଶ୍ଵାସ ରୋଗ ସହିତ ପାରାଲିସିସ ଆଟାକ କରିଛି କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ  l ମା' କୁମୁଦିନୀ ବାପାଙ୍କର ସେବା ଯତ୍ନ କରନ୍ତି l ସସ୍ମିତା ମଧ୍ୟ କାମରେ ଶାଶୁଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି  l ବାପା ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ବ୍ଲଡ଼ପ୍ରେସର ସ୍ଥିର ରହୁ ନ ଥାଏ  l କେତେ ବେଳେ ପ୍ରେସର ବଢ଼ି ଯାଉଛିତ କେତେ ବେଳେ କମି ଯାଉଛି  l ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପରାମର୍ଶ କ୍ରମେ ଚିକିତ୍ସା ଚାଲିଛି  l

            ସେଦିନ ଥିଲା ଭାରତ ବନ୍ଦ l ସକାଳ ଛଅଟାରୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ଛଅଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ  l ଚକ ଅଖ ସବୁ ବନ୍ଦ  l ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁର ପ୍ରଭାବ  l ସୁନୀଲ ସକାଳେ ସକାଳେ ଚା  ବିସ୍କୁଟ ଖାଇ ଦେଇ ବାହାରି ପଡିଲା ଡ୍ୟୁଟିରେ  l ଗଲା ବେଳେ ମା  ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ସସ୍ମିତାକୁ କହିଗଲା ବାପାଙ୍କର ଧ୍ୟାନ ରଖିବାକୁ l କହିଲା ମା, ଯଦି ବାପାଙ୍କର ଦେହ ଅଧିକ ଖରାପ ହୁଏ, ତେବେ ମୋତେ ଫୋନ କରିବ  l ମୁଁ ଅନୁମତି ନେଇ ଆସିବି  l

          ସୁନୀଲ ଚାଲିଗଲା ଶାନ୍ତି ଶୃଙ୍ଖଳା ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପଥରେ  l ସସ୍ମିତା କହିଲା, ମା ! ତୁମେ ବାପାଙ୍କ ପାଖରେ ଥାଅ, ମୁଁ ରୋଷେଇ କରିବାକୁ ଯାଉଛି  l କିଛି ସମୟ ବିତି ଗଲା ପରେ ଜଗନ୍ନାଥ ବାବୁ ହଠାତ ଅଣନିଃଶ୍ୱlସୀ ହୋଇ ପଡିଲେ  l ତାଙ୍କ ଛାତିରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା  l ସେ ଖାଲି ଛଟ ପଟ ହେଲେ l ଶାଶୁ ବହୂ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡିଲେ  l କଣ କରିବେ l ଦୁହେଁ ସୁନୀଲକୁ ବାରମ୍ବାର ଫୋନ କରୁଥାନ୍ତି l କିନ୍ତୁ ସୁନୀଲ ଫୋନ ରିସିଭ କରୁ ନ ଥାଏ  l ଜଗନ୍ନାଥ ବାବୁଙ୍କର ଅବସ୍ଥା ଶୋଚନୀୟ ହୋଇ ପଡିଲା  l ପାଖ ଗାଁରେ ଅଟୋରିକ୍ସା ଚଳାଉଥିବା ଗୋଟିଏ ପିଲାର ଫୋନ ନଂ  କୁମୁଦିନୀ ପାଖରେ ଥିଲା l କୁମୁଦିନୀ ଫୋନ କରିବାରୁ ଅଟୋଵାଲା ଫୋନ ଉଠାଇଲା  ସତ କିନ୍ତୁ ମେଡିକାଲ ପେସେଣ୍ଟ ନେଇ ଯିବାକୁ ରାଜି ହେଲାନି  l କୁମୁଦିନୀ ବହୁତ ଅନୁନୟ ବିନୟ କରି କହିବାରୁ ଅଟୋଵାଲା ପେସେଣ୍ଟ ନେଇ ଡାକ୍ତରଖାନା  ବାହାରିଲା l ସାଥିରେ ସସ୍ମିତା ଓ କୁମୁଦିନୀ ଗଲେ l କିନ୍ତୁ ରାସ୍ତାର ଛକ ଜାଗା ମାନଙ୍କରେ

କେତେକ ପିଲା ଟାୟାର ଜଳାଇ ରାସ୍ତା ଅବରୋଧ କରିଥିଲେ l ସେମାନେ ଅଟୋକୁ ଆଗକୁ ଯିବାକୁ ଛାଡିଲେ ନାହିଁ  l କୁମୁଦିନୀ ସେମାନଙ୍କୁ ହାତ ଯୋଡି ବହୁ ବିନୟ କଲା  l ଆଖିରୁ ତାର ଧାର ଧାର ଲୁହ ବହି ଯାଉ ଥାଏ  l କିନ୍ତୁ ସେ ମଦୁଆ ମାନଙ୍କର କର୍ଣ୍ଣରେ ପଡିଲା ନାହିଁ  l ଓଲଟା ଗାଳିଗୁଲଜ କଲେ l ଅଟୋକୁ ପିଟିଲେ  l ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ଅଟୋଵାଲା ପେସେଣ୍ଟକୁ ଧରି ଘରକୁ ଫେରି ଆସିଲା  l ତାଙ୍କୁ ବେଡ଼ରେ ଶୁଆଇ ଦେଲା  l ନିଜ ଘରକୁ ନ ଫେରି ସେଠାରେ ରହିଲା  l

           ସୁନୀଲ ସନ୍ଧ୍ୟା  ୬ଟାରେ ଘରକୁ ଫେରିଲା  l ଦେଖିଲା, ତାଙ୍କ ଘର ବାହାରେ କିଛି ସାହି ଲୋକ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଛନ୍ତି  l ସୁନୀଲ ଜଣେ ବୟସ୍କ ଲୋକକୁ ପଚାରିଲା  l ଦାଦା ! ଆମ ଘର ପାଖରେ ଏତେ ସବୁ ଲୋକ କାହିଁକି ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଛନ୍ତି  ? ଲୋକ ଜଣଙ୍କ କିଛି ନ କହି ଆଗକୁ ଯିବାକୁ ହାତରେ ସଂକେତ ଦେଲା  l

           ସୁନୀଲ ଘର ଭିତରକୁ ପଶି ଯାଇ ଯାହା ଦେଖିଲା, ତାର ପାଦ ତଳୁ ମାଟି  ଖସିଗଲା  l ସସ୍ମିତା କାନ୍ଦୁଥିଲା l ମା ତାର କାଷ୍ଠ ପଥର ଭଳି ବସି ରହି ଥିଲା ବାପାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ ପାଖରେ  l ସସ୍ମିତା କହିଲା ତୁମେ ଗଲା ପରେ ବାପାଙ୍କ ଦେହ ହଠାତ ସିରିଏସ ହୋଇଗଲା  l ତୁମକୁ ମା ଓ ମୁଁ କେତେ ଫୋନ କଲୁ, ତୁମେ ଫୋନ ଉଠାଇଲ ନାହିଁ  l ସୁନୀଲ ଦେଖିଲା, ଫୋନ ସାଇଲେଣ୍ଟ ହୋଇଯାଇଛି  l ୪୫  ମିସକଲ ଅଛି l

ସେ ନିଜକୁ ଧିକାର କଲା  l ମା'ର ଦୋଷି ବୋଲି ନିଜକୁ ଭାବିଲା l ସୁନୀଲ ମା ବୋଲି କହି ହଲାଇ ଦେବାରୁ ଚିତ୍କାର କରି କାନ୍ଦି ଉଠିଲା କୁମୁଦିନୀ  l ଭାରତ ବନ୍ଦ ତା ଜୀବନରେ କଳା ଦିବସ ହୋଇଗଲା l ତା ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂର ସବୁଦିନ ପାଇଁ ତା ଠାରୁ ପର ହୋଇଗଲା  l ତାର ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟକୁ ହରାଇ ସେ ଶ୍ରୀହିନା ହୋଇଗଲା  l କୁମୁଦିନୀ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଦୁଃଖର ପାହାଡ଼ ଝରି ପଡିଲା  l ତା ଜୀବନରେ ଖାଲି ଗରମ ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କିଛି ନ ଥିଲା  l

ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା

ଗାନ୍ଧିନଗର, ନବରଙ୍ଗପୁର