ବଦଳୁଛି ମଣିଷ ଜାତି - ରଞ୍ଜନ କୁମାର ପଣ୍ଡା

ସ୍ୱାଭିମାନି ମଣିଷର ଅଭିମାନ ଭାଙ୍ଗିଛି

ଆତ୍ମଜ୍ଞାନ ସତେ ଅବା ଉଦୟ ତା' ହୋଇଛି ।

ବାହୁବଳ ଧନବଳ ସବୁକିଛି ହଜିଛି

ମଣିଷ ଜୀବନ କ'ଣ ଏବେ ସିଏ ଜାଣୁଛି ।

ରୂପ ଯଉବନ ତାର ପୂର୍ଣାହୁତି ପାଇଛି

ଆତ୍ମ ଗର୍ବ ବଡ଼ପଣ ସବୁ ଆଜି ହଜିଛି ।

ଧନ ସଞ୍ଚୟର ନିଶା ମାଟିରେ ତା' ମିଶିଛି 

ନିଷ୍ଠୁର କୁକର୍ମ ତାର ମନେ ପଡିଯାଉଛି ।

ଦାନବରୁ ମାନବକୁ ପୁଣିଥରେ ଫେରୁଛି

ମାନବ ପାଣିଆ ତା'ର ବିଶ୍ୱ ଆଜି ଦେଖୁଛି ।

କୁଟିଳ ସ୍ଵଭାଵ ତା'ର ଧ୍ୱଂସ ସ୍ତୁପ ସାଜିଛି

ମାଆର ପଣତକାନି ଆଜି ସିଏ ଖୋଜୁଛି ।

ପରକୁ ଆପଣା ଭାବ ମନେ ତା'ର ଜାଗିଛି

ପର ପାଇଁ ସତେ ଅବା ସିଏ ଆଜି ବଞ୍ଚିଛି ।

ସ୍ନେହ ପ୍ରିତି ଶରଧାକୁ ମାଳା କରି ପିନ୍ଧିଛି

ହିଂସା ଇର୍ଷା ମୂଲ୍ୟହୀନ ଆଜି ସିଏ ବୁଝିଛି ।

ଲୋଭ କ୍ଷୁଭ ତା' ମନରୁ ପୋଛି ହୋଇଯାଇଛି

ଦାନ ଧର୍ମ କର୍ମ ପାଇଁ ମନ ତା'ର ବଳିଛି ।

କର୍ମ ହୀନ ମଣିଷକୁ କର୍ମ ଯାଚି ଦେଉଛି

ରୋଗୀଶେଜ ପାଖେବସି ସେବାତା'ର କରୁଛି ।

ଚରିତ୍ରଟି ତା'ର ଆଜି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇଛି

ଅବଳା ଦୁର୍ବଳା ପ୍ରତି ସ୍ନେହ ଭାବ ଆସିଛି ।

ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରା ପୁଣି ଥରେ ଫେରୁଛି

ସଦାଚାର ଆଚରଣ ମୂଲ୍ୟବାନ ଜାଣୁଛି ।

ମାନବ ସଭ୍ୟତା ଆଜି ଜୀବନକୁ ବୁଝିଛି

ଅଦୃଶ୍ୟ ଶକତି କଥା ଆଜି ସିଏ ହେଜୁଛି ।

ଖାଦ୍ୟପେୟ ବେଶଭୁଷା ବଦଳି ତା' ଯାଇଛି

ସାତ୍ତ୍ଵିକ ଭୋଜନ ପାଇଁ ମନ ପ୍ରାଣ ଦେଉଛି ।

ବିଭୁନାମ ଭଜନରେ ସମର୍ପିତ ହୋଇଛି

ଘରେ ରହି ମନ ତା'ର ବଦଳି କି ଯାଇଛି ।

ଅନ୍ନ ନେଇ ମନ ତା'ର ଶୃଙ୍ଖଳିତ ହୋଇଛି

ପର ପାଇଁ ମନେ ତା'ର ଆଦର ହିଁ ବଢିଛି ।

କଳିକାଳ ଲୋପ ପାଇ ସତ୍ୟ ଯୁଗ ଆସିଛି

ନିଷ୍ଠୁର ସ୍ଵଭାଵ ସତେ ପୃଥିବୀରୁ ହଜିଛି ।

ଲୀଳାମୟ ଜଗନ୍ନାଥ ଲିଳା ତୁମ ଚାଲିଛି

ଜଗନ୍ନାଥ ନାମ ଆଜି ଜଗତ ବି ବୁଝିଛି ।

ରଞ୍ଜନ କୁମାର ପଣ୍ଡା

କୋରାପୁଟ