ମୃତ୍ଯୁ ଋତୁ ମରତରେ - ଜଗବନ୍ଧୁ ସାହୁ

ଫଗୁଣ ଫେରିଲା  ଫୁଲ ନେଇ ସାଥେ

        ବସନ୍ତ ବି ଗଲା ଋଷି

ମୃତ୍ୟୁ ଋତୁ ଏବେ    ମରତକୁ ଆସି

         ରହି ଅଛି ଏବେ ବସି ।

କାଳର କରାଳେ       ଅଧର୍ମ ବଢିଲା

         ଧରଣୀ ହେଲା କ୍ଷତାକ୍ତ

କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ସମ       ଶବ ଆଜି କୁଢ

        ସବୁଠି ଆଜି ରକ୍ତାତ ।

ନାହିଁ ରାମ ନାମ  ସତ୍ଯ ବୋଲି ଡାକ

          ରଖ ଦଶଦିଗ ପାଳ

ଗୋଟାଏ ଜୁଇରେ    ଶହ ଶହ ଶବ

       ବାଧ୍ୟ ବାଧକରେ ଜାଳ ।

ପୁତ୍ରର ଶବକୁ          ପିତା ଛୁଇଁବନି

         ସଂକ୍ରମଣ ଭୟ ଅଛି

ପୁତ୍ର କାନ୍ଧେ ଆଜି   ଯାଏ ନାହିଁ ପିତା

       କେଡେ ର୍ଦୁଭାଗ୍ଯ ଆସିଛି ।

ନାହିଁ ଅସ୍ଥି ଖଣ୍ତ        ସମାଧି ମନ୍ଦିର

        ହେଉ ନାହିଁ ସୁଧ କ୍ରିୟା

ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ       ନାହିଁ ଆଜି ଭିଡ

        ଆହାତ ସବୁରି ହିଆ ।

ଚାରି ଆଡେ ଆଜି      କୁଢ କୁଢ ଶବ

        ଲିଭୁ ନାହିଁ ଜୁଇ ନିଆଁ

ଦେଖି ଏହି ଦୃଶ୍ଯ      ହୃଦୟ ଆଘାତ

        ଭାବିଲେ ଲାଗେ ଛାନିଆଁ ।

ଅଧର୍ମୀକୁ ନାଶ      ଆହେ କଳ୍କୀରୂପ

           ନିରିହକୁ ଦିଅ ଛାଡି

କଳିକାଳ ଯଦି     ହୋଇଲାଣି ଶେଷ

         ଦିଅନ୍ତୁ ଭୈରବ ରଡି ।

ଦୟାନିଧି ତୁମେ      ଦୟାକର ବାରେ

        ହୋଇଯାଅ ଏବେ ଶାନ୍ତ

ମୃତ୍ୟୁର ଏ ଋତୁ     ନିଅ ହେ ଫେରାଇ

        ହେ ପ୍ରଭୁ କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ ।

ଜଗବନ୍ଧୁ ସାହୁ

ଗ୍ରାମ ‐ ଛଞ୍ଚାଣିଆ ପଲ୍ଲୀ

ଜିଲ୍ଲା ‐ ଗଞ୍ଜାମ

ପୋଷ୍ଟ ‐ ବେଲଗାଁଁ

ଭାୟା ‐ ପୋଲସରା