ପବନ ସଉଦା - ଦୀନବନ୍ଧୁ ବେଜ

           

ହେ ଅମୃତ ସନ୍ତାନ ମଣିଷ

ହୁଅ ନାହିଁ ବିଲକୁଲ ଭୟଭିତ,

ସତ୍ୟର ସଂଧାନରେ ଆମେ

ଯାହା ପାଇଥିଲେ ଅଯାତିତ

ଯାହା ଜୀବନରେ କଷ୍ଟ ଉପାର୍ଜିତ

ଦାନ,ଧର୍ମ,ପୂଣ୍ୟକାମ ଇତ୍ୟତି 

ଧର୍ମକୁ ଆଖିଠାର ତାଙ୍କରି ନାମେ ।

ହାଇରେ ଉଧାଏନି ସଚ଼ରାଚର

ତଥାପି ମଣିଷକୁ ମାରୁନି ବିବେକ

ଛନ୍ଦାଛନ୍ଦି ଦୁନିଆ ମାୟାଜାଲରେ

ନଦେଇ ଦେଲେବି ଗୁଢ ରହସ୍ୟକୁ

ପଟ୍ଟପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଅଇ ସମ୍ୟକ  ।

ଧର ତୁମେ ସମାଜ ନୌକାର ମଙ୍ଗ

ପେଟରେ କୁଟିଳତା କଦାପି ନଭର

ଚର୍ତୁପାଶ୍ବ ଘେରିଛି ବିଷର ବଳୟ 

ଆମେ ସ୍ଵାର୍ଥର ଭୋକିଲା  ମଣିଷ

ଅହଙ୍କର ଭୋକରେ ଅନ୍ଧ ହୋଇ

ପିଇ ଦେଉଛୁ ଅଦୃଶ୍ୟରେ ବିଷ ।

ଜହର ଗୁଲାମିରୁ ବାହାରି ପାଣିକୁ

କିଣିଲୁ ମନଲାଗି ବୋତଲ ଭିତରେ

ଏବେ ବାୟୁ କିଣା ବିକାର ବେଳ

ପାଣି,ପବନ ପାଲଟିଲା ପଣ୍ୟଦ୍ରବ୍ୟ

ଚିଠାର ସର୍ବାଗ୍ରେ ଶୋଭା ପାଇଲା

ସଉଦା ଭାବରେ ହାଟ ଝୁଲାରେ ।

ଦେଖ ତାଚ୍ଛଲ୍ୟ ଢଙ୍ଗରେ ଚାହିଁଛି

କଥା ରଖିବାର ଅନୁମତିରେ ବାୟୁ

କହୁଛି ମୋତେ ଜଦି ଅସୁସ୍ଥ କରିବ

କ୍ଷଣକେ ଲିଭିଯିବ ସଭିଁଙ୍କର ଆୟୁ

ହେମଣିଷ ସମାଜ..ଥରୁଟିଏ ହେଜ

ଜଳ,ବାୟୁ,ମୂତ୍ତିକା କୋପକଲେ

ଉଇଁବନି ସକାଳେ ବାଳୁତ ସୁରୁଜ

ମିଳିବନି ମନୁଷ୍ୟକୁ ଫଳ ଚର୍ତୁବର୍ଗ ।

         ବାଷଠୀ, ବାସୁଦେବପୁର

              ଭଦ୍ରକ , ଓଡ଼ିଶା

         ସେଲ:-୭୬୮୩୯୨୦୨୨୧