ସମର୍ପିତା - ବୃନ୍ଦାବନ ପ୍ରଧାନ

ସେ ତାର କୋହ ସବୁକୁ ଏକାଠି କରି

ସମାଜରେ ଚଳିବାକୁ ଖୁବ ଚେଷ୍ଟା କରେ

ବେଳେବେଳେ ଯେ ତାକୁ ଘୃଣା କରେ

ତାକୁ ସେ ନିଜର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରେ ।

ତା ଆଖି ଆଗରେ ହୁଏତ

ଅନେକ ସ୍ଵପ୍ନର ସମାଧି ହୋଇଯାଏ

ହେଲେ ସେ କିଛି ନ କହି

ଆପଣାର ସଂଗ୍ରାମ ଜାରିରଖିଥାଏ ।

ମନର ମଣିଷ ପାଖେ

ସେ ସବୁ ସମର୍ପି ଦେଇଥାଏ

ନିଜର ଅକୁହା କଥା ସବୁକୁ

ଅସଜଡା ଦିନ ସବୁକୁ ।

ଖୁବ ଦୁଃଖ ଲାଗେ

ଯେତେବଳେ ସେ ଲୁହ ଢାଳେ

ମୋ ପାଇଁ !

ମୁଁ ବି ଜାଣିପାରେନାହିଁ ।

 ବୃନ୍ଦାବନ ପ୍ରଧାନ