ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଜନ୍ମ- ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ସାହୁ

ଗୋ-ମାତା ଧରଣୀ ଦ୍ୱିଜ ସାଧୁସନ୍ଥ 

ଏମାନଙ୍କ ଦୁଃଖ ଦେଖି ,

ସହି ନ ପାରିଣ କଷ୍ଟକୁ ନୀବାର୍ଥେ 

ପ୍ରାକଟ୍ଯ ହେ ଚକାଆଖି ।।୧।।

କଂସ ଅତ୍ୟାଚାର ଦିନୁ ଦିନ ବଢେ 

ଅସହ୍ୟ ହୁଅଇ ଦୁଃଖ ,

ସର୍ବ ଦେବାଦେବୀ ସ୍ତୁତି କଲେ ଯାଇ 

ରଖ ଆହେ ପଦ୍ମମୁଖ ।।୨।।

ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ବୋଲି ଉଚ୍ଚସ୍ୱରେ ଡାକ

ଦିଅନ୍ତି ଦେବ ମାନବ ,

ରଖ ରଖ ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ସୃଷ୍ଟି ଆଜି 

କଂସ ଧ୍ଵଂସ କରି ଦେବ ।।୩।।

ଭକତଙ୍କ ଦୁଃଖ ବ୍ୟାକୁଳତା ଦେଖି 

ଆଶ୍ଵାସନା ବାକ୍ୟ କହି ,

ଶୁଣ ହେ ଦେବତା ଅଗୋ ବସୁମାତା 

କଂସକୁ ନାସିବି ମୁଁହି ।।୪।।

ପାପ ନାଶୀ ମୁଁହି ଉଦ୍ଧାର କରିବି 

ଜନ୍ମ ନେବି ବୃଷ୍ନି କୂଳେ ,

ବସୁଦେବ ପିତା ଦେବକୀ ମୋ ମାତା 

ଜନ୍ମ ହେବି ବନ୍ଦୀଶାଳେ।।୫।।

କଥା ଦେଇ ଥିଲେ ଦେବତା ଗଣଙ୍କୁ 

ସତ୍ୟ ରକ୍ଷା କରି ହରି ,

ଭାଦ୍ରବ ମାସର ଅଷ୍ଟମୀ ତିଥିରେ 

ଜନ୍ମ ହେଲେ ଦଇତାରୀ ।।୬।।

ଘନ ଅନ୍ଧକାରେ ବାରିଦ ଗର୍ଜନ 

ବିଜୁଳି ମାରଇ କେତେ ,

ତୁହାଇ ତୁହାଇ ମେଘ ବରଷଇ 

ଜନ୍ମ ହେଲେ ନିଶାରାତ୍ରେ ।।୭।।

ଦେବକୀ ମାତାର ଦୁଃଖ ଦୂର ସାଥେ

ଦେବ ମାନବ ରକ୍ଷାର୍ଥେ ,

ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂର୍ତ୍ତିରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଲେ 

ଦେବକୀ ମାତା ସମୀପେ ।।୮।। 

ଧନ୍ୟ ସେ ଯଶୋଦା କାହିଁ କେତେ ଭାଗ୍ୟ 

କେତେ ପୁଣ୍ୟ କରି ଥିଲା ,

ଅନନ୍ତ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଯାହୃଦୟେ ବାସ

ତାଙ୍କୁ ପୁଣି ଜନ୍ମ ଦେଲା ।।୯।।

ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ସାହୁ

ପଲମ/ନର୍ଲା/କଳାହାଣ୍ଡି